Week 19

GRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR

Ik haat Afrikaanse computers. Tmoest er even uit. Tis nu kwart na 10 en ik zit al van 8u30 in het interntecafe!! En het is pas nu gelukt om mijn site te open. De computer zelf is maar rond 9u30 in gang geschoten want eerst moest de eigenaar van het internetcafe elecktriciteit gaan kopen. (Ze werken hier met een voorbetaalde meter en de elecktriciteit was op.... kan gebeuren e ;-) )
Enfin tis nu toch gelukt. Khoop alleen dat mijn pc in het midden van mijn verslag niet tilt slaat want kdenk niet dat ik het geduld zal hebben om er een tweede keer aan te beginnen.
Het dump je kind week is deze week nog een beetje blijven doorgaan. ER is nog een nieuwe baby binnengebracht. 4tal maanden oud. Kwame. Een jongen. En in heel mijn leven heb ik nog nooit een schele otter gezien maar kben ervan overtuigd dat Kwame nog scheler kijkt dan een schele otter ;-) Tkind kan er ook niets aan doen maar keb nog nooit zo`n schele jongen gezien. Beter nieuws is dat Mensah terug uit het ziekenhuis is. Bob was deze week ook opgenomen maar is sinds gisteren ook terug. De vier dagen oude baby, die nu al een week is, is een jongen en geen meisje zoals ik vorige keer verteld had en heet Steven. Die was vorige week ook uit het ziekenhuis ontslagen maar is nu al terug opgenomen. Is in een slechte conditie en heeft veel verwondingen. Echt het maakt een mens boos!!!!!!
Gelukkig zijn er nog goede Ghanezen ook ;-) Er heeft vorige week een koppel Melody geadopteerd. Het personeel wist te vertellen dat het heel vriendleijke mensen waren en dat ze een grote wagen hadden, wat natuurlijk wel het belangrijkste is ;-) Ah en de 8maanden oude baby Nana Wisdom is ook terug opgehaald door zijn ouders.

Met mij gaat alles nog steeds goed. Kben nog altijd graag in Ghana alleen verlang ik soms een beetje terug naar de anonimiteit van Europa. Hier wordt je constant aangesproken, als blanke val je enorm op. En het is niet erg om begroet te worden door vriendelijke mensen maar het steekt wel tegen om constant lastig gevallen te worden door mannen. Echt iedere morgen en middag moet ik een half uur wandelen naar en van het weeshuis en kdenk dat ik wel iedere keer terug thuis kom met 6 nieuwe vrienden die met me willen trouwen. Echt het gaat hier zo van: Hellow how are you? I would like to be your friend. I love you, will you marry me.
Zeggen dat je van iemand houdt nadat je de persoon 2 minuten hebt gezien. Ok liefde op het eerste gezicht bestaat maar dit is toch een beetje teveel van het goede hoor ;-)
Hier is het nog altijd lekker warm maar het regent nu wel bijna 1 maal in een week. Wat veel is na maanden geen regen te hebben gezien.
In het gezin gaat ook alles goed. Mijn moeder is terug aangenamer. Echt ze heeft iedere maand wel eens haar lastige periode, maarja daar heeft ieder mens wel eens last van zeker.

In het weeshuis gaat alles nog steeds goed. Het is echt fantastisch om de evolutie van de kindjes te zien. Kumba heeft deze week voor de eerste keer gekropen, of iets dat kruipen moet voorstellen. TOen ik begon in het weeshuis kon hij ineens nog niet rechtop zitten. Het personeel wordt steeds vriendelijker en vriendelijker wat ook mooi meegenomen is. alleen hebben ze deze week iets verschrikkelijks gedaan. Ze hebben Mensah zijn punkkapsel afgesneden. Echt oh zo spijtig.........
Ik zal ook eens schetsen wat ik eigenlijk allemaal in het weeshuis doe.
Ik ben er altijd rond 7u30 en dan is het eerste wat ik doe de schooluniformen strijken. Daarna help ik de schoolkindjes aankleden en de kleinsten op de pot te zetten. Na dat de grootsten naar school zijn halen we de kleinsten van de pot en geven hen een nieuwe `luier`. Dan is het tijd om de baby`s te voeden en te verschonen. Nadien doen we de was. Na het ophangen van de was nemen we een kleine pauze. Daarna spelen we met de kleinsten en de baby`s. Rond 11u45 is het etenstijd. Nadien zetten we de kleinsten terug op de pot, geven de baby`s eten, stoppen hen in bad, verschonen ze en stoppen ze daarna in bed. Dan halen we de kleinsten van de pot en geven hen een verse luier. Dan gaan de kleinsten ook gaan rusten en doen wij de was. En dan is het ongeveer 14u en tijd om naar huis te gaan.
Jaja kben een echte professional in luiers verschonen en kleren wassen. Maar tis echt leuk om te doen.
Er is nog iets leuks gebeurd deze week, Patricia is vertrokken ;-) Slecht van mij om dit te zeggen ik weet het maar ja tkan gebeuren e. Er zijn deze week 2 nieuwe vrijwilligsters bijgekomen. Mary en Ulla. Ulla is 47. Maar laatst heb ik 2 vrijwilligsters ontmoet die 67jaar waren. Ja tis eens iets anders e. De nieuwe vrijwilligster die normaal gezien zou komen in mijn gezin is nog altijd niet gearriveerd, en kweet eigenlijk niet of ze ooit nog zal arriveren ;-) Kzal volgende week eens naar mijn organisatie bellen. Het enige positieve aan wachten op haar is dat ik mijn kamer proper hou ;-) voor in het geval dat ze komt.
Heb deze week weer iets nieuws leren eten. Oester. Niet rauw maar gekookt. Is in combinatie met fufu zeer lekker! Echt ik lust graag Afrikaans eten maar kdenk dat het gewoon is omdat ik niet meer weet hoe lekker Europees eten smaakt. En wat ik het meeste mis zijn melkproducten. echt hier kennen ze dat bijna niet. En je kan in de supermarkt wel kaas kopen maar je betaalt dan 10 euro voor een blokje kaas.....Maarjah honger is de beste saus e. Hier halen ze hun calcium uit de beenderen van dieren. Als ze dun genoeg zijn eten ze die gewoon op....mmmmmmmmmmmmm delicatesse
Voor de rest niks speciaals te vertellen.

Groetjes en een dikke kus Ruth