Week 25
Hello iedereen.
Ik heb deze week samen met Michela besloten dat we gaan reizen. We zullen de 19de april starten en reizen tot de 30ste april en dan vlieg ik naar huis. Dat betekent wel dat ik nog maar 3 weken in het weeshuis zal zijn..wat ik ontzettend spijtig vind maar aan de andere kant wil ik ook een beetje het land verkennen.
Deze week was een beetje een hectische week, vooral het einde van de week.
In het weeshuis gaat alles goed. Insjerrah is na 3 of 4 weken eindelijk terug uit het ziekenhuis en ziet er beter uit dan ooit. Kben echt content want khad gedacht dat ik hem nooit meer ging terugzien. En er is ook een nieuwe baby bijgekomen van 3 dagen oud maar die heb ik nog niet gezien. De staf begint ook te beseffen dat het mijn laatste weken zijn en zeggen ze dat ze me zullen missen, en zullen wenen als ik wegga. Deze zinnen worden meestal gevolgd door: Ah, kun je mij je gsm,horloge,....niet geven als je weggaat.
Jaja tis hier iets typisch, obruni obruni give me..... Een zinnetje dat ik stilletjes aan begin beu te raken...
Voor het weekend was er een reisje naar de zee gepland. Mia mia beach. Palmboomstrand, afgelegen van de drukke stad, niet bekend voor toeristen,... Ik had er al foto`s van gezien omdat michela er al geweest was. We gingen dit weekend gaan met Jay, Ulla en Kristien. Ik ben donderdag samen met Michela inkopen gaan doen voor het weekend. `S Avonds zijn we dan naar OBuasi gegaan. En de vrijdagvoormiddag hebben we heel de morgen staan koken. Kheb een lekkere Italiaanse taart leren maken. kzal dat bewijzen als ik terug thuis ben ;-)
Rond 13u ging Jay met zijn wagen naar Kumasi om Ulla en Kristien op te pikken en nadien gingen ze ons dan oppikken. Rond 15u kreeg Michela een telefoon van jay;
We gaan dit weekend niet naar het strand, we hebben een accident gehad.
Meer vertelde hij ons niet. Michela en ik dachten eerst dat het een grap was, want Jay grapt nogal veel. Toen probeerden we Kristien en Ulla te bereiken maar we konden hen niet bereiken. Toen pas werden we echt ongerust.
Het is ons na een halfuur toch gelukt om hen te bereiken en toen vertelden ze wat er gebeurd was.
Zij waren in de auto aan het rijden en vanuit de andere richting komt er een trotro (mini bus, meestal in embarmelijke conditie) Toen de trotro aan het naderen was kreeg de trotro een klapband. De chauffeur van de trotro duwde onmiddelijk op zijn remmen waardoor de trotro zijn evenwicht verloor en op zijn zij valde en zo op het rijvak van Jay terechtkwam. De trotro kwam recht op hen af. Jay heeft dan blijkbaar ook op zijn remmen getrapt en heeft er voor gezorgd dat ze niet frontaal op de trotro kwakten. De trotro is zijdelings langs hen gepasseerd. Niet echt gepasseerd maar beter gezegd, heeft hen geraakt.
Jay, Ulla en kristien zijn er gelukkig met blauwe plekken en een grote schok van afgekomen. Gelukkig is misschien raar gezegd, maar Jay en Ulla zeiden dat ze beiden dachten toen ze de trotro zagen afkomen, dit is het einde. ALle mensen in de trotro waren gewond, een man had een hoofdwonde zo diep dat je de schedel kon zien...Ze zijn allemaal naar het ziekenhuis gebracht. Jay, Ulla en Kristien zijn dan naar het politiebureau gebracht om een verklaring af te leggen. Gelukkig was de politie begripvol. Michela en ik waren er echt voor aan het vrezen omdat hier alles corrupt is. Je kan zelf een rechter omkopen. En als Ghanezen obruni`s zien dan denken ze direct aan geld. Maar alles is correct verlopen.
We hebben het hele weekend in Obuasi gebleven. Ulla, Kristien en Jay waren allemaal in schok. Echt voor hetzelfde geld hadden ik en Michela telefoon gekregen van het hospitaal. Toen ze thuiskwamen hebben we allemaal staan huilen.
Echt tis zo rap gebeurd een accident en ge moogt er echt niet aan denken als je hier in een trotro stapt want ze rijden hier echt als piraten en de condities van de wagens zijn altijd verschrikkelijk. Maar het probleem is, er is gewoonweg geen andere mogelijkheid dan de trotro of taxi te nemen om ergens te raken als je geen wagen hebt.
Hout vasthouden maar khoop dat ik de laatste maand ook zonder ongevallen doorkom!
Mia Mia beach ga ik waarschijnlijk niet meer zien aangezien Jay volgend weekend terug naar Zuid-AFrika gaat en pas terugkomt de dag voordat ik vertrek. MAar tkan me niet schelen, kben veel blijer dat Jay, Kristien en Ulla levend en wel zijn dan dat ik ontgoocheld ben dat ik niet naar het strand ga.
Zo dit was dan mijn avontuur van de week ;-)
Kzal jullie nu laten, tot volgende week
xxx Ruth xxx
3 Comments:
Jawadde Ruth, 3 weken, da valt al af te tellen!
Voor da wet weten loop je lik een alve Afrikaan weer door Zeebrugge!
Maar ghebt dik gelijk: als je de kans hebt om daar wa rond te trekken, mag je da zeker niet laten liggen!
Groetjes en tot gauw ;)
Amaai, die ebben toch wel gelukt gehad, je hebt et wel spannend gemaakt, kdacht al dat ergste was gebeurt :s :)
tis topen da je nog veel van ghana mag zien voordat je trug komt en geniet er maar van :-)
xx Jolien
Kga volledig akkoord met men zus: Ruth, je moet thrillers beginnen schrijven...
Et begint echt serieus te naderen, die 1 mei... Geniet nog van et land, en van et weer, en van alle aandacht ^^
Post a Comment
<< Home