Week 3 (poging twee)

Had daaarjuist bijna alles getypt en toen viel de pc uit...frustrerend maar ben hier terug.
Hoe gaat het met iedereen, met mij gaat alles goed. Het is echt leuk voor mij om al jullie berichtjes te lezen. Ik mis jullie allemaal maar heb het hier toch goed naar mijn zin.
Deze week is alles goed verlopen, niet ziek geweest,...
Er zijn twee nieuwe vrijwilligers, Dina en Kina beiden uit Noorwegen. Dina is al een week bij ons, Kina nog maar een dag. Ze slapen beiden in een huis tien minutjes van het weeshuis. Kina wou eerst bij ons in de kamer slapen maar Laura en ik hebben onze beste verkooppraat boven gehaald omn haar te overtuigen om bij Dina te slapen. Onze kamer is al zo krap.
Kina is niet echt het type 'volunteer' die je verwacht. Deze morgen kwam ze op goudkleurige flip flops met hielen, een rok met diamantjes, een grote gucci zonnebril,... naar het weeshuis hilarisch!! Hopelijk heeft ze nog andere kledij want kdenk niet dat ze lang gaat overleven zo.
Ik hgeb proberen foto's op de site te plaatsen maar het lukt mij nite, de pc herkent mijn camera niet...frustrerend, maar zal wanneer ik terugkom dia avond houden ;-)
Dit doet mij er aan denken; Mensen van de scouts willen jullie een cd rom van de dia avond aan de kant houden voor mij. Merci.
Het is echt leuk met Laura en Marco. Deze week hebben we een avond tot 23uur zitten tateren en lachen, wat echt laat is voor hier. We hebben over allerlei dingen zitten praten maar vooral over lekker eten...iets dat ik toch mis. Ik verlang zo achter een broodje Briek (van de Renaissance) en een goeie zak chips en chocolade......en een bad. Maar honger is de beste saus zoals ze zeggen. Mijn maag begint zich aan te passen aan het eten maar lekker vind ik het toch niet echt. Iedere dag vis....met keiveel graten, ogen,... (ok ik klink nu waarschijnlijk als een myuggenzifter maar kmoet toch tegen iemand kunnen zagen e)
Er is toch 1 iets dat ik mij beklaag en dat is het feit dat ik springtouwen heb meegebracht. Daddy gebruikt deze om de kinderen te slaan. Soms met een reden (als je het zo kan noemen) Maar soms ook zonder reden. Kdenk dat ik vor ik vertrek hem eens met mijn 6 springtouwen ga slaan. Het is soms echt een rare man en altijd zagen over geld. Ok, hij heeft misschien reden om te zagen maar het is nu ook niet dat ik geld teveel heb, maar ik ben gelukkkig niet de enige tegen wie hij zaagt,
Ik ben ook al vaak in het dorpje naast het weeshuis geweest om samen met grace inkopen te doen. Heb al veel complimenten gekregen van de plaatselijke bevolking,...ze zeggen dat ik als een echte Ghanese dame wandel (ik schud dus blijkbaar veel met mijn kont)
Ik heb deze week ook het Afrikaans spel 'Waroebie" ofzo leren spelen. Echt een cool spel, zal zeker paar exemplaren meebrengen. Ik heb de Ghanese kinderen ook al 1-2-3 piano geleerd maar ze vatten het niet echt, en ik heb er 1-2-3 banana moeten van maken omdat ze piano niet kennnen.Over bananen gesproken. Het fruit is hier zaaaaaaaaaaaaaaaalig. De ananas, bananen en sinaasappels zijn verukkelijk. Het smelt gewoonweg in je mond. niet te vergelijken met het Belgische fruit.
Wie foto's wil zien van het weeshuis, mijn mama heeft een site gevonden van een vorige vrijwilliger en ze heeft gezegd dat ze het ging posten op deze sitem dus dat komt wel. Dan hebben jullie toch een beetje een idee.
Het zullen wel niet meer allemnaal dezelfde kinderen zijn maar zullen toch mss mijn mooi toilet te zien krijgen ;-)
De meeste kinderen zijn aardig maar er zitten er toch een paar met een rot karakter tussen, maar daar zullen we wel aan werken. Het moet ook niet gemakkelijk voor hen zijn, en door lastig te doen krijgen ze ook een vorm van aandacht...Zal hen leren dat het leuker is om positieve aandacht te krijgen. De twee kleinsten zijn echt schatten. Ze zijn beiden drie jaar oud, Mau en Erica. Kdenk dat ik hen in het terugkeren in mijn valies zal smokkelen. De meesten zijn tussen 6 en 9 en dan heb je de twee oudste jongens die beidne 12 zijn. Zij hebben het 'recht' om de jongere kinderen te slaan als ze iets verkeerd doen. Het is echt hard om dit te zien maar blijkbaar de manier van doen hier. Toch zal ik nooit een kind slaan, kan het echt niet over mijn hart krijgen...verschrikkelijk...Maarja ik ben hier niet om mijn cultuur op te dringen maar wel om hun cultuur te leren kennen en hoe was het bij ons jaren geleden.....Alleen het negatieve hieraan is dat de jongere kinderen hele dagen het voorbeeld krijgen om te slaan en het dus zelf ook doen....een vicieuze cirkel!!!!
Het weer is hier zalig. Elke dag 30 graden. Er is wel een probleem, soms regent het hevig en dan regent het ook in mijn kamer en heb ik natte voeten...maar ja ik kan er mee leven.
Ah de generator waar ik vorige keer over praatte is nog altijd kapot. Dus al meer dan een week geen elecktriciteit, maar heb het alleen maar nodig voor mijn gsm op te laden en dat lukt op andere plaatsen ook.
Ik zal jullie nu laten. Hou jullie allemaal goed, geniet van de herfst ;-) en tot de volgende keer.

Dikke kus
Ruth