Ruth in Ghana

Saturday, October 14, 2006

Week 2

Hallo iedereen!
Eindelijk terug in een grote stad met internet!
Waar zal ik beginnen;
Vorige week donderdag hebben we met Syto een Afrikaanse drum en dansles gehad. Hilarisch. Het dansen ging me beter af dan het drummen, maar twas plezant. Vrijdag was het dan eindelijk zo ver. om 4 uur vertrokken we richting Kumasi.
Het Was in een moderne bus met zelfs flatscreen tv's waar ze weliswaar slechte nigeriaanse films op afspeelden maar voor de rest verliep alles goed. De reis duurde ongeveer 6 uur. Pas op de bus werd het duidelijk dat ik in Afrika was. We passeerden kleine arme dorpjes. De armoede is overal zichtbaar maar toch is het zo'n kleurrijk land!!
Toen we in Kumasi aankwamen stond er ons niemand op te wachten dus hebben we maar getelefoneerd en toen is er iemand om ons gekomen. Zonder bus weliswaar, dus moesten we te voet naar het Syto kantoor. Dit is niet te onderschatten met 30 kg bagage in de blakende zon maar we did it!
Toen we daar aankwamen kregen we een korte rondleiding door Kumasi. Het is een grote stad maar elke straat lijkt op de andere dus met mijn gevoel voor orientatie zullen dit 7 heel leuke maanden worden ;-)
Rond 14u kwam mijn gastvader mij ophalen. een 71 jarige man die Five noemt maar wij noemen hem Daddy. Hij is aardi. We zijn met een taxi richting Abrankese gegaan. Toen we er bijna waren wees hij naar een huis in the middle of the bush en ja daar was het weeshuis. maar de taxi is tot bij het weeshuis gerede, door het maisveld,.....hilarisch.
Toen we aankwamen kwamen alle kindjes op mij af. 17 kleine zwartjes met ronde buikjes en versleten kledij en allemaal scharrekopjes.
Ik heb direct mijn kdo's uitgehaald en ze waren reuzeblij. Ze moesten allemaal roepen; God Bless Sister Ruth. Toen ontmoette ik ook Grace. Grace is de madam van het huis. Zij is daar dag en nacht en zorgt voor de kinderen. Daddy is daar niet de hele dag en slaapt in zijn eigen huis. Ik kreeg een kamer toegewezen. Ik slaap samen met een andere vrijwilligster Laura uit Duitsland. Ik heb een 1 persoonsbed waar ik juist in pas, maar ik kan me niet uitstrekken. Na het installeren van mijn muskietennet heb ik mijn eerste bucket bath genomen. Er is buiten op de heuvel een soort golfplatenachtige constructie met een lap stof voor en dat is onze badkamer. en onze bucket is een 10 liter emmer en de beker om over ons te gieten is niet groter dan een koffietas; amusement verzekert! En dan het toilet. deze is naast onze badkamer waardoor onze badkamer altijd lekker ruikt.... het is ook achter golfplaten en het is een soort houten kist met een gat in met daaronder een pit van 3 meter en veel zoemende insecten. hopelijk stort die kist nooit in....
rond 18u zijn de andere vrijwilligers toegekomen. Marco en Laura. 2 aardige duitsers. We hebben samen Afrikaans gegeten en toen zijn we rond 20u gaan slapen, Er is geen elektriciteit maar een paar jaar geleden is er een vrijwilliger zo slim geweest om een generator te kopen dus bijna iedere avond is er 1u30 elecktriciteit!
De volgende dag ben ik begonnen met mijn werk;
Elke dag start om 6u. Dan begin ik met het wassen van de kinderen en het wassen van de kledij> En nee er is geen wasplank, het is met de blote handen. toch wel een beetje pijnlijk! Daarna help ik Grace met het koken,... en zo gaat het de hele dag door. Er is veel werk maar het is leuk om te helpen. Grace heeft echt een hard leven. Ze werkt 365 dagen in een jaar 24 uur per dag. Ze is gelijk een huisslavin.. ze is 23 en ik zou echt niet met haar willen wisselen van leven....
De Kinderen;
Er zijn 19 kinderen tussen 3 en 12 jaar> maar het zijn geen wezen> de meesten hebben nog ouders maar ze werden door hen gedumpt omdat de ouders de zorg niet meer op hen konden nemen! Toch zijn er sommige ouders die hun kinderen af en toe komen opzoeken. In het weeshuis is het een beetje "Survivle of the fittest" Als de kinderen aan het eten zijn moeten ze hun eten beschermen of ze pikken het van elkaar. er wordt veel gevochten enzo en meestal is het voor eten dat ze vechten. Frustrerend om te zien.

De 10 kleinsten krijgen les in het weeshuis, er is een klein klasje gebouwd. Het is Laura die les geeft en er komt ook elke dag een teacher. de andere 7 gaan naar de school beneden aan de heuvel (waar trouwens ook onze waterpomp is).
Daddy wil een school voor de oudere kinderen bouwen op het terrein van het weeshuis en ook een ziekenboeg.. en daar is natuurlijk geld voor nodig. Dit zegt hij wel 10 keer op een dag. Maarja we zullen wel zien hoe het evolueert.
Ikzelf;
Met mij gaat het beter. In het begin toch een beetje last van de cultuurshok en ik ben woensdagnacht serieus ziek geweest. toen we zondag naar de kerk waren geweest had ik serieus last van buikkrampen. Enja toen is mijn maag beginnen protesteren en kreeg ik diarree. Ik heb er nu al heel de week last van maar vandaag is het eindelijk een beetje beter. Maart woensdagavond kreeg ik koorts rond 18u had ik 37graden maar tegen 19u was het 39graden. En of dat nog niet erg genoeg wsas begon het ineens heel heel hard te regenen en niet enkel buiten maar ook in mijn kamer. ik ben toen laura en marco gaan halen en die hebben toen emmers overal gezet, ook op mijn bed enzo, ze zorgen echt heel goed voor mij. Toen ik de volgende morgen opstond had ik nog 38 graden koorts. toen ik buitenkwam zag ik dat al mijn kleren die ik de dag ervoor had gewassen van de wasdraad waren gevallen in de modder... ikzelf had de fut niet om ze op te rapen en ben toen terug in mijn bed gekropen. tegen de middag was de koorts weg en ging ik terug naar buiten. Toen zag ik dat Marco al mijn kleren opnieuw aan het wassen was... Zalig! Ik bof echt met twee zo'n toffe vrijwilligers.

Het eten is Afrikaans. Rijst, yam, pantane, en veel vis (met kop, ogen, oren,... alles derop en deraan) En wanneer we die vis gaan gaan kopen zitten er duizenden vliegen op...niet erg smakelijk maarja.
Ik was van plan om foto's te plaatsen maar het lukt niet echt, tzal voor de volgende keer zijn.
Kben vast veel vergeten te vertellen maar dat komt nog wel.

P.S;
1)Dimi en Wauter, jullie zouden jullie hier perfect thuis voelen want het is hier mannen aan de macht!!! Ze hebben hier alles voor het zeggen.
2) Lore en Hanne; Een heel gelukkige verjaardag!
3) Nele: Ik ben in Hohoe gepasseerd ;-)

Dikke kus en vele groetjes Ruth xxx ( Sister Adjoa -> Mijn Ghanese naam)

7 Comments:

Anonymous Anonymous said...

hoi ruth,
blij te horen dat het beter is met jou. deze week gaan we je geldbeugel opsturen, hopelijk komt deze vlot aan. laat het ons weten als je nog iets nodig zou hebben. voor de rest hier niets speciaal. Nelle begint je ook al te missen. We sturen een van de volgende dagen wel eens een uitgebreide brief. nog veel plezier met je avontuurlijke reis! zorg goed voor jezelf en ook voor de kindjes!
vele groetjes en zoenen van iedereen

4:39 AM  
Anonymous Anonymous said...

Hey Ruth, blij je te horen! Er gaat geen dag voorbij of ik kijk wel eens op je blog of er niets gepost staat! Kvind het gewoon allemaal reuzespannend in jouw plaats!Ook fijn om te lezen dat het al beetje beter met je gaat. Verzorg je goed é! Geef kindjes maar dikke knuffel van mij en kben ervan overtuigd dat je ginder grote hulp bent voor iedereen! Take care en tot de volgende! En laat je niet doen door het mannenvolk ginder é ;-)!

7:55 AM  
Anonymous Anonymous said...

Amai, da zijn de dingen da je verwacht van te lezen, maar toch hard aankomen àls je ze leest!
Ik ga der echter van uit da jij da allemaal onder controle hebt en geen enkele moeite om je hoofd koel te houden en te werken lik nen Vlaams werkpèèrd!
Het leuke is wel dat je 7 maanden aan een stuk nieuwe straten gaat tegenkomen blijkbaar.
Nog veel succes en weet dat er veel gebabbeld wordt over en gedacht wordt aan je!
Groetjes!

8:48 AM  
Anonymous Anonymous said...

hey ruth
kzien massa's blij dat et goed gaat daar.Ik kijk ook iedere dag naar je site of te kijken als er al iets nieuw opstaat het is leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt.Nog veel succes daar.Groetjes van elien

9:21 AM  
Anonymous Anonymous said...

Hello Sister Adjoa,

We proberen ons voor te stellen hoe alles er ginder uitziet en aan toe gaat, maar 't is nie gemakkelijk. Zoals je zelf zegt, het moet een enorme cultuurshock zijn, onvoorstelbaar in feite.
Hopelijk ben je vlug aangepast aan het leven, het eten en de gewoontes ginder; het zal wel niet altijd even gemakkelijk zijn.
Zo te lezen zal het hard werken zijn en elke dag wordt vast en zeker een nieuw avontuur.
Veel succes en vele groetjes

Farid, Hilde, Joram en Ilona

PS : best dat Farid daar niet is, want als hij daar naar de WC zou gaan,... jullie badkamer zou ... je weet wel hé

11:23 AM  
Anonymous Anonymous said...

Dag Ruth, zo te zien heb je al het één en ander meegemaakt.
Maar zoals we je kennen, ben je een doorzetter en we zijn er zeker van dat alles in orde komt met jouw.
Naar ik vernam bestaat je taak momenteel uit het verzorgen van de kindjes.Dat is dan een beetje gelijklopend aan mijn werk.
Alléé een soort Kleine dennen in Ghana, ik ben er van overtuigd dat dit jouw goed af gaat met die kleine mannen.
Geef ze maar veel warmte en liefde, je zal het wel dubbel en dik terug krijgen van hen.
Take care of yourself beste Ruth.
Vele groeten van Nonkel Willy en Tante Erna.

5:53 AM  
Anonymous Anonymous said...

Dag ruth ( je )
Ondertussen ben jij waarschijnlijk de bruinste West-Vlaming.
Cctje en ik zijn blij dat je het goed stelt ginder.
Ik had je beloofd om je op de hoogte te houden wat je mama betreft hé. Wel ze is flink moet ik zeggen. Ze dartelt weer terug rond op de bureau ( zie je het al voor je ?)en is er al wat geruster nu ze weet dat je het goed stelt.Ook het feit dat je nog geen zwartje aan de haak geslagen hebt, denk ik, is geruststellend voor haar.
Amaai die nieuwe lijkt mij precies uit een hollywood soap te komen. T'is toch niet Paris Hilton undercover ofzo???
Charlotje kan Ghana al aanduiden op de kaart. Ze weet nog niet of ze naar Ghana wil in het novemberverlof of naar plopsaland. Neem het niet persoonlijk als je ons niet ziet, kabouter plop is geen eerlijke concurentie.
Groetjes, kusjes en tot schrijfs
Muriel en the one and only CCTje

2:10 AM  

Post a Comment

<< Home